Op 25 mei hebben wij ons gewaagd aan een bijna internationaal tripje richting de Duitse grens. Onze dominee woont sinds zijn pensioen in een prachtig Oost-Nederlands dorpje waar men, denk ik, beter Duits verstaat dan Nederlands.
Arie Willem kent de dominee al, maar hij nam goed de tijd om voldoende over zichzelf en zijn werk te vertellen, zodat ik nu ook echt kan zeggen dat ik hem ken.
Hierna hebben we uitgebreid gesproken over onze plannen en hij kon zich helemaal vinden in onze voornemens. Hij stelde ons ook goede vragen, waardoor wij ook ter plekke nog eens goed nadachten over diverse keuzes.
Toen wij hem een tweetal bijbelteksten voorlegden die wij hadden uitgezocht, vond hij deze goed bij ons passen en kreeg hij direct ideeën voor zijn preek. Ook onze liedkeuze, je snapt dat het gezien onze muzikale achtergrond niet anders kan dat muziek een groot aandeel heeft in onze dienst, vond hij passend. Waar hij nog wat vraagtekens bij had, bespraken we en zo werden ook die vraagtekens grote uitroeptekens bij hem en ons!
We hebben zo gezellig zitten praten dat we pas om 23:15 uur terug naar het midden van het land reden. Nu gaan we alledrie druk aan de slag met de liturgie zodat op 3 september alles tot in de puntjes verzorgd is voor de kerkelijke inzegening van ons huwelijk!
👰♀️🤵♂️